Zoals in het vorige blog aangegeven staat VAB voor Vrijkomende Agrarische Bebouwing.
De komende jaren zullen er veel agrariërs gaan stoppen met hun bedrijf. Omdat veel bedrijven te klein zijn of niet meer voldoen aan de eisen die op dit moment worden gesteld aan deze bedrijven, zullen veel van deze eigenaren hun bedrijf sluiten. Van oudsher beschikken deze intensieve en grondgebonden veehouderijbedrijven over veel land en óp dat land veel grote schuren en stallen.
Veel van deze bedrijfsgebouwen zijn gebouwd na 1965 en hebben vaak asbest op de daken. De wetgeving bepaalt dat deze asbestdaken verwijderd moeten worden vóór 2024. Dat brengt voor de eigenaar (hoge) kosten met zich mee. Op het moment dat de ondernemer stopt met zijn bedrijf, staan de schuren en stallen leeg waardoor het verval van deze gebouwen snel inzet. Sommigen gebruiken hun schuren en stallen nog voor het stallen van caravans of laten andere activiteiten toe in hun stallen waardoor ze toch nog inkomsten hebben.
Doordat sommige locaties dicht bij burgerwoningen of natuurgebieden liggen, is het ongewenst dat hier nieuwe agrarische activiteiten gaan plaatsvinden. Omdat de stallen zo groot zijn en vaak in slechte staat, is het moeilijk hiervoor een nieuwe bestemming te vinden. De verwachting is dat een kwart tot de helft van de vrijkomende bedrijfsbebouwing opnieuw kan worden gebruikt. De overige bedrijfsgebouwen zullen waarschijnlijk niet of nauwelijks meer worden gebruikt en hierdoor verpauperen.
Dat leidt tot een rommelig beeld in het buitengebied. En: het trekt allerlei ongewenste nevenactiviteiten aan. De kranten staan er bijna elke week weer vol mee. Brabant is het walhalla van de drugscriminaliteit.
Bijkomend probleem voor de VAB’s is de bestaande regelgeving. Op het moment dat een eigenaar stopt met zijn bedrijf en blijft wonen in het bij het bedrijf behorende woonhuis is er sprake van een illegale situatie. Het bestemmingsplan bepaalt namelijk dat je er alleen mag wonen je je er ook je bedrijf hebt. Als het bedrijf stopt, mag je er dus niet meer wonen.
Hoe ga je daar nou als gemeente mee om? Dat is voor veel gemeenten nog een zoektocht. De eigenaar die stopt met zijn bedrijf is vaak al op leeftijd. Waar moeten deze mensen heen als ze hun hele leven hier hebben gewoond ? En bovendien waar halen ze het geld vandaan om naar een andere locatie te verhuizen?
Dat is een grote uitdaging voor de gemeenten waarover ik in een volgend blog meer ga vertellen.
Ans Leloux,
Netwerkregisseur Detailhandel en Bedrijventerreinen.
